Waterleidingduinen zonsopkomst

Kaapverdie

Terwijl in Nederland ijs, sneeuw, regen en enkele mooie dagen elkaar in hoog tempo afwisselen, gaan wij lekker een weekje naar de zon en het strand op Kaapverdië. Eerder gingen we ook al eens in het voorjaar naar de zon, naar Turkije, en de Canarische Eilanden. Op het eiland Sal, waar wij naar toe gaan, regent het gemiddeld twee dagen per jaar, en één daarvan hebben wij meegemaakt. Verder hebben we een heerlijke vakantie gehad.

Met de bus rijden we op vrijdag rond 12:00 uur naar Schiphol. We lunchen en gaan door de douane. Ondanks de nieuwe scanapparatuur duurt het eindeloos en komen we precies op boardingtijd bij de gate. In ruim zes uur vliegen we naar Sal. De douane en bagage gaan lekker vlot en met een bus rijden we naar ons hotel Melia Tortuga. We checken in en gaan naar onze kamer. Een royale kamer met twee aparte slaapkamers en twee badkamers. Het is rond 22:00 uur lokale tijd en middernacht in Nederland. Tijd om te slapen dus.

De volgende ochtend zijn we al vroeg wakker, nog gewend aan de Nederlandse tijd. Na het ontbijt pakken we onze spullen en lopen we een rondje over het park tot op het strand. Daarna gaan we naar het zwembad. Het is bewolkt en met de stevige wind gewoon fris. Toch maar even zwemmen, maar na een uurtje geven we het op. Terug in het appartement doen een spelletje en rond het middaguur maken we een babbeltje met de Tui hostess. Daarna gaan we lunchen en omdat de zon ondertussen schijnt gaan we na de lunch naar het strand. De zee is veel te ruig om erin te gaan maar wel mooi om naar te kijken met grote golven die stuk slaan op de kust en enorme schuimkoppen tegen de donkere achtergrond. En die donkere achtergrond betekent dat het ’s middags gaat regenen. Ok, niet lang en niet veel, maar toch! We schuilen en gaan daarna nog even beachvolleyballen maar als het daarna weer begint te regenen gaan we naar ons appartement.

De volgende zijn we weer op tijd wakker. Het lijkt helder maar de zon is nog niet echt op als we rond 7:00 uur gaan ontbijten. Na het ontbijt schijnt de zon volop. Insmeren, zwembroek aan en naar het strand van Kaapverdië. Daar spelen we een paar uur, even zwemmen in het zwembad en daarna lunchen. En ’s middags doen we dat gewoon nog eens dunnetjes over. Bovendien organiseert het animatieteam in de middag beachvolleybal wat altijd leuk is. Als we naar het restaurant lopen ’s avonds loopt Daniël tegen een of andere plant aan want z’n arm zitten vol pijnlijke bulten. Het avondeten loopt daarmee toch wat anders dan gedacht en valt bovendien wat tegen, maar verder was het een topdag.

Op maandag raken we gewend aan de andere tijdzone en slapen we lekker door. Na het ontbijt gaan we naar een strand iets verderop. Het is een half uurtje lopen. Op dat strand kunnen we makkelijker de zee in en bovendien ligt er een grote duin op het verder vrijwel vlakke strand. Op die duin kunnen de jongens heerlijk klimmen en klauteren, en er vanaf springen en rollen. Ik ga met de jongens om beurten de zee in. We genieten van de zon, de zee, de grote duin, de kitesurfers. Tegen lunchtijd lopen we terug en we lunchen in het restaurant aan zee. Weer eens wat anders dan het buffet. Na de lunch gaan we naar het zwembad en aan het einde van de middag is het volleybaltijd op het strand.

De dinsdag ziet er hetzelfde uit als maandag. We gaan naar het andere strand waar de jongens zich weer vermaken met de grote duin. We lunchen dit keer in het buffetrestaurant en zwemmen in de middag in het zwembad. Na het beachvolleybal eten we in het restaurant. Lucas heeft een date met Nine maar omdat ze dat toch wel wat spannend vinden, eten we min of meer met z’n allen.

Op woensdag blijven we op het strand bij het hotel. De zon schijnt minder uitbundig dan de voorgaande dagen en uit de zon maar in de wind voelt het gewoon fris. We lunchen aan het strand en blijven daar in de middag ook. We eten ’s avonds nu eens a la carte, bij het strand, en dat bevalt een stuk beter dan het buffet, hoewel Daniël bijna in slaap valt omdat het allemaal toch wat langer duurt

Op donderdag zijn de weersverwachtingen niet zo goed en we besluiten een excursie te boeken. Als we ’s ochtends ons klaar maken schijnt de zon echter uitbundig. We stappen toch maar in de jeep voor de excursie langs de hoogtepunten van het eiland. We halen nog een paar gasten op en zitten dan met acht toeristen opgepropt in een jeep (eigenlijk een landrover) en onze jeep is nummer negen in een rij van maar liefst elf jeeps. In hoog tempo jaagt de gids ons door de hoogtepunten heen en racen de chauffeurs van punt naar punt. Niet echt ons idee van een excursie langs de hoogtepunten, maar goed. Die hoogtepunten zijn: het uitzicht op de slapende leeuw, het “blauwe oog“, maar dat werkt helaas nu niet, een stapeltje steentjes maken voor geluk, een fatamorgana, en het uitzicht vanaf een bergje wat ons een mooi uitzicht op het vliegveld en een sloppenwijk geeft. Tot slot gaan we naar oude zoutmijnen waar we een paar minuten in een zoutmeer kunnen drijven. Een leuke ervaring aan het einde van een verder matige excursie.

De laatste dag alweer. Na het ontbijt pakken we de koffers in en bergen ze op in een afgesloten kamer. We checken ook meteen uit. Geregeld. Dan gaan we naar het strand waar we de hele dag scheppen, volleyballen en relaxen. We lunchen in het restaurant op het strand en gaan daarna nog even lekker verder op het strand. Rond 15:30 uur nemen we nog een verfrissende duik in het zwembad en daarna gaan we ons douchen in de spa van het hotel. Als we weer helemaal fris en fruitig zijn, moeten we nog even wachten en om klokslag 18:00 uur snellen we het restaurant in om nog wat te eten voordat de bus ons om 18:20 uur komt halen. We rijden naar het vliegveld, vliegen eerder dan gepland naar Banjul in Gambia waar we eruit moeten omdat het vliegtuig moet worden schoongemaakt en moet tanken. Voor op schema boarden we weer, maar vervolgens moeten we een half uur in het vliegtuig wachten voordat we mogen opstijgen. Rond 7:30 uur landen we zaterdag weer op Schiphol waar het ruim 20 graden kouder is dan op het strand van Kaapverdië. Even wennen dus. Maar wel een bijzonder geslaagde vakantie achter de rug!