Waterleidingduinen zonsopkomst

Tenerife

Eind november 2009 gaan we nog even lekker een weekje van de zon genieten. We gaan met z’n drieën naar Tenerife naar een luxe all-inclusive hotel. Geen rondreizen, geen spannende dingen, gewoon lekker ontspannen. Benieuwd hoe het met Lucas gaat in het vliegtuig.

23 november 2009

Onze vlucht staat gepland om 14:05 uur dus we zijn tegen 12:00 uur op Schiphol. Inchecken, bagage afleveren en in de kantine op Mandy d’r werk even wat eten. We lopen nog een rondje en gaan dan naar de gate. We vertrekken iets later dan gepland, maar gaan dan toch op pad. Lucas kijkt zijn ogen uit in het vliegtuig en bij het opstijgen, maar vindt het vooral interessant en leuk en niet eng. De vlucht duurt zo’n 4 uur en onderweg spelen we gezellig. Halverwege valt Lucas in slaapt en ligt lekker een uurtje te pitten op schoot. We eten wat – niet slecht overigens – en spelen nog wat verder en daarna landen we op de luchthaven van Tenerife. Het is 18:00 uur lokale tijd. De koffers komen verbazingwekkend snel en we vinden ook al heel snel de bus die ons naar het hotel brengt. We moeten alleen nog heel even wachten op een groepje Duitsers die vlak na ons landen. Dat heel even wordt bijna een uur en daarna moeten we ook nog ruim een uur rijden langs allerlei hotels om andere gasten af te zetten. Wij zijn de eennalaatste. Om 20:30 uur komen we dan toch bij het hotel aan. Gigantisch maar ook schitterend. We dubben even want Lucas moet al lang slapen maar wij moeten ook nodig eten. We besluiten toch maar eerst even langs de eetzaal te gaan en halen snel wat bij het enorme buffet. We eten prima, Lucas eet ook wat, en gaan dan snel naar de kamer. Rond 22:00 uur slapen we allemaal.

24 november 2009

We hebben allemaal prima geslapen en gaan op weg naar het ontbijt. Ook dit is weer in – enorm – buffetstijl en prima! Daarna smeren we ons allemaal goed in en gaan we naar het zwembad. Een groot bad met tuin en terras eromheen, een tweede zwembad en een kinderbadje. Helaas is dat kinderbadje ijskoud, dus dat is geen optie. Het grote bad loopt heel langzaam af en is een stuk warmer dus daar gaan we zwemmen. Lucas vindt het geweldig: hij loopt aan de hand heen en weer te paraderen, kruipt, spettert en spattert en speelt met z’n bootje en bekers. Na een tijdje wordt het toch wat fris en gaan we er uit, maar daar denkt meneer héél anders over. Gelukkig kan je bij de ligstoelen ook prima spelen en rondkruipen. Na het spelen en een hapje en drankje zetten we Lucas in de buggy en lopen we een rondje, in de hoop dat hij even gaat slapen en dat we dus niet naar binnen hoeven maar bij het zwembad kunnen blijven liggen. En, hij valt meteen in slaap. Wij lezen ondertussen een stukje en genieten van een heerlijk zonnetje. Om 13:00 uur gaan we lekker lunchen: diverse salades, broodje, warme gerechten, toetjes en een glaasje wijn. Heerlijk. Lucas eet vrolijk mee en vindt eigenlijk ook alles lekker. Na de lunch kan Lucas niet wachten om weer het zwembad in de gaan en dat doen we dus ook. We gaan nu ook wat dieper het water in en laten Lucas zwemmen, drijven en dobberen en ook dat vindt hij heerlijk. Later slaapt hij nog een beetje in de buggy en als de zon een beetje onder gaat, gaan wij lekker douchen en ons omkleden voor het diner. Dat is weer prima geregeld en na het eten gaan we lekker slapen. Een heerlijke dag.

25 november 2009

Na weer een goede nacht gaan we lekker ontbijten. Vanochtend heeft Lucas geen zin, of het bevalt hem toch niet zo goed, dus geven we hem de komende dagen gewoon pap ’s ochtends op de kamer en kan hij nog wat met ons mee-eten als hij zin heeft. Tijdens het insmeren blijkt dat Lucas de ventilator die aan het plafond hangt ook wel erg interessant vindt, en de rest van de week gaat dat ding heel vaak aan en weer uit. De dag verloopt zoals de dag ervoor: zwemmen, spelen, tukje doen, lekker eten. Heerlijk dus. ’s Avonds geven we Lucas op de kamer een potje eten dat we hebben meegenomen en daarna gaan we zelf eten, waarbij Lucas ook nog wat mee-eet met ons. Bij het evenementenbureau hebben we voor morgen een excursie geboekt.

26 november 2009

Lucas heeft wat uitslag, waarschijnlijk wat zonneallergie, ondanks dat we hem meerder keren met factor-veel insmeren en hij de hele dag een T-shirt draagt. Nog beter smeren dus en ook in het zwembad maar z’n shirt aanhouden. We zijn ’s ochtends nogal vroeg klaar en het is nog te koud om te zwemmen na het ontbijt, dus gaan we eerst even spelen in het speeltuintje naast het terras. Hier staat een huisje met een glijbaan en een paar wipkippen, en hoewel hij dat nog niet alleen kan, vindt hij het wel leuk allemaal. Daarna gaan we lekker zwemmen en voordat we om 13:15 uur worden opgehaald kunnen we nog een kleinigheidje eten. Met de bus rijden we een uurtje naar Playa de Las Americas waar we aan boord gaan. We zitten op een boot met een deels doorzichtige onderkant, maar hebben daar niet zo heel veel aan. Al snel zien we walvissen, een hele familie Grienden. Erg leuk maar Lucas heeft er nog geen erg in. Hij wil alleen maar de zee in om te zwemmen en probeert zich uit alle macht uit onze armen te worstelen om de zee in te duiken. Als dat niet mag, wordt hij boos maar na een tijdje lopen met de buggy valt hij toch in slaap. Hij slaapt zeker anderhalf uur. Ondertussen varen we we verder naar Los Gigantes: een klifkust waarvan Los Gigantes de hoogste is met 600 meter! Hier gooien we het anker uit. Wie wil mag even zwemmen wat ik ook doe, maar niet te lang want het water is best koud. Ondertussen zorgt de bemanning voor wat te eten en drinken. Daarna is het tijd om terug te varen en op de terugreis gaan we op zoek naar dolfijnen. En die vinden we! Eerst 2 maar wat later een grote groep. De kapitein laat de boot een paar snelle rondjes varen zodat de dolfijnen kunnen spelen met de golven die ontstaan. Sommige dolfijnen zwemmen mee met en vlak voor de boot en andere springen in de golven. Geweldig! Daarna varen we naar de haven terug en onderweg komen we langs ons hotel. Helaas kunnen we er hier niet uit en moeten we nog een eind terugvaren en dan nog met de bus naar het hotel. Al met al duurt het toch wat lang en zijn we pas rond 20:00 uur in het hotel terug. Te laat voor Lucas die daar wel wat last van heeft maar zich ook goed houdt. We eten snel wat en gaan dan lekker slapen

27 november 2009

Na een korte nacht zijn we al om 5:30 uur wakker. Dat was niet de afspraak! We spelen wat op de kamer totdat we naar het ontbijt kunnen en als eerste lopen we de ontbijtzaal binnen. Daarna spelen we even in de speeltuin en daarna is het alweer tijd voor een dutje, want onze grote vriend is echt moe. Daarom slaapt hij in zijn bedje en niet in de buggy en gelukkig haalt wij wat slaap in. Na de lunch gaan we wel lekker zwemmen en dat is weer heerlijk. De rest van de dag gebeurt er weinig bijzonders maar we huren nog wel even een auto voor de volgende dag.

28 november 2009

Na het ontbijt pakken we onze spullen voor een ritje over het eiland. Tegen 9:30 uur stappen we in de auto en gaan we op pad. We moeten eerst tanken en het vinden van een tankstation in de buurt is een uitdaging. Daarna gaan we echt op pad. We rijden richting Playa de Las Americas en vlak daarvoor slaan we af richting het noordoosten, richting Vilaflor en het Teide Nationaal Park. In Vilaflor, het laatste plaatsje voor het park, drinken we wat en bestellen we een paar broodjes. Villaflor ligt op ongeveer 1400 meter – en is daarmee het hoogst gelegen dorp van Spanje – en ligt dus ook een stuk hoger dan ons hotel aan de kust. En dat merk je, want het is ook een stuk frisser. We gaan verder en rijden al snel het nationale park in. De omgeving was al mooi maar wordt steeds mooier. Overal bergen, lavavelden, prachtige uitzichten en overal de machtige El Teide op de achtergrond. El Teide, een vulkaan en tevens de hoogste berg van Spanje met ruim 3700 meter. De weg maakt een grote boog om de Teide heen langs de zuidoostkant en stijgt ook nog langzaam. Ongeveer halverwege is het informatiecentrum en een restaurantje, maar daar is het erg druk. Wij parkeren iets verderop en eten onze verrukkelijke broodjes. Tegenover onze parkeerplaats kan je met een kabelbaan naar boven. Niet helemaal naar de top van de Teide maar wel een heel eind, maar dat doen we toch maar niet. Vanaf een afstandje is het ook erg mooi en het landschap en uitzichten zijn hier toch ook al prachtig. We rijden verder en als we aan de noordkant komen zien we wolken. We rijden er dwars doorheen, het regent een beetje. Van Tenerife is bekend dat de Teide de natte lucht uit het noorden tegenhoudt, waardoor het in het noorden veel en vaak regent en in het zuiden vrijwel niet. En dat is goed te zien aan het landschap. Ondanks de regen, of dankzij, is het noorden veel dichter bebouwd en we rijden dus langs de hele noordkust door dorpen. In een van die dorpen eten we wat, maar dat is niet echt een succes. We rijden verder en willen afslaan naar Santiago del Teide over de TF-82 maar om de een of andere reden missen we de afslag en rijden we te ver door naar het westen. Uiteindelijk komen we wel in Santiago maar na een stevige omweg die wel erg mooi was maar ook veel tijd heeft gekost. En omdat het al het einde van de middag is, willen we naar huis. Lucas begint het zat te worden. We rijden dus via de snelste weg naar huis en laten Los Gigantos links (of eigenlijk rechts) liggen. We komen toch nog redelijk op tijd thuis en gaan maar meteen lekker eten. Het was een erg mooie rit.

29 november 2009

De laatste dag alweer. Vandaag hebben we geen plannen, behalve lekker zwemmen en van het mooie weer genieten. We doorlopen het ondertussen normale programma van ontbijt, smeren, zwemmen en spelen, dutje doen, lunchen en weer zwemmen en slepen. ’s Avonds nog een keer in bad, ook erg leuk, en dan nog een keer lekker eten. In een van de a la carte restaurants deze keer. Lekker gegeten maar niet echt heel veel beter dan het buffet. ’s Avonds pakken we de koffers in, maar Lucas denkt daar heel anders over en haalt alles er weer uit. Hij wil nog niet naar huis!

30 november 2009

Om 7:00 uur worden we opgehaald dus we kunnen niet ontbijten in het restaurant. We kunnen wel een broodje en wat te drinken krijgen in de snackbar die de hele nacht open is. Het is niet veel soeps maar beter dan niets. De bus haalt ons op en we gaan naar het vliegveld en we halen onderweg eerst nog een heleboel andere gasten op. Op het vliegveld sluiten we achteraan een lange rij aan, en moeten we nog een halfuur wachten totdat we überhaupt kunnen inchecken. We hadden dus best een uurtje later bij het hotel kunnen weggaan. Desondanks stijgen we op tijd op en ook de terugvlucht gaat weer prima. Lucas is het op een gegeven moment wel wat zat, maar als we wat rond lopen en hij wat rond kan stappen en als hij vreselijk veel aandacht krijgt van diverse andere reizigers, is het toch wel goed. Hij slaapt nog wat en we landen uiteindelijk mooi op tijd op Schiphol. Daar staan de moeders te wachten om ons op te halen en naar huis te brengen. We hebben een heerlijke vakantie gehad en met Lucas ging het erg goed, maar het is toch ook wel weer lekker om weer thuis te zijn.